De eerste schoolweek!...

Na een korte nacht zondag - de kinderen sliepen pas laat, omdat ze buikpijn hadden en ze waren heel vroeg weer wakker (hoe zou dat komen?) - moesten de kinderen maandag voor het eerst naar school. Het was heel spannend voor ze. We dachten dat we vroeg vertrokken waren, maar wat veel verkeer op de vroege ochtend rond Oranjestad! We waren dus precies op tijd op school. Na een snelle blik op het bord bij de ingang wisten we waar de kinderen moesten zijn. Nika zit in klas 3A bij juf Lotte en Fedde in klas 1B bij juf Marlies. Gelukkig waren ze nog niet begonnen, dus kon Kirsten de kinderen nog rustig naar de klas brengen. Kirsten ging daarna met een beetje een raar gevoel weer naar huis.
Ook Jorrik was al vroeg vertrokken naar school om voor het eerst kennis te maken met de kinderen in zijn klas! Ook heel spannend, maar hij had er ook ontzettend veel zin in. Kirsten had dus een vrije ochtend, maar dat is eigenlijk niks voor haar. Eerst een ontbijtje en een kop koffie, denkend aan de kinderen en hopend dat ze leuk zullen hebben. Daarna wat huishoudelijk werk en facetimen. De ochtend ging gelukkig snel voorbij. Om half 1 weer richting school. De lessen beginnen hier om 07.45u en duren tot 13.03u, dus dat is zo voorbij. Gelukkig renden er na de bel twee blije kinderen naar buiten, een hele opluchting. Ze hadden een super leuke ochtend gehad en zelfs wat vriendjes en vriendinnetjes gemaakt.
De rest van de middag had Kirsten geen auto, want die had Jorrik mee naar het werk. Dus de middag lekker thuis. De kinderen waren heel erg moe, dus dat was welkom! Jorrik kwam rond 17u ook blij weer thuis. De kennismaking met ‘zijn’ kinderen was ook heel goed verlopen en hij had een leuke dag gehad. Al zijn de dingen bij lange na niet zo goed geregeld als in Nederland, maar daarover later meer.
Na het eten zijn we op weg gegaan naar Bubali, want we kregen namelijk de sleutel van ons nieuwe huis! Joehoe! Wat lekker dat we nu eindelijk kunnen bouwen aan ons eigen plekje op Aruba!! Helaas zijn onze spullen er nog steeds niet en nog niet alles was klaar (echt weer Arubaans, maar daar zijn we inmiddels al aardig aan gewend)…o.a. de airco’s hingen nog niet. En dat is vrij essentieel hier met de hitte! T schijnt hier nog weleens mooi weer te zijn (en warm) dussss…
Als trotse huizenbezitters zijn we daarna terug naar ons vakantiehuis gegaan. We hebben de kids snel op bed gelegd, want de volgende morgen weer early day (het wekkertje gaat hier de eerste x om 05.20u!).

Op dinsdag zijn de kinderen vol goede moed naar school gegaan, want de eerste dag was ze enorm meegevallen. Jorrik moest ook weer vroeg naar school (hij gaat om een uur of half 7 van huis) en ook Kirsten moest voor het eerst werken. Ze gaat in een hotel ontbijtdiensten draaien, ontbijtjes klaarmaken en serveren. De invulling moet nog een beetje komen, maar nu eerst kijken hoe het gaat. Het plan is dat Kirsten uiteindelijk alle doordeweekse ochtenden in de bediening gaat werken. Dit is goed te combineren met de school van de kinderen. De kans bestaat dat dit uitgebreid gaat worden met andere werkzaamheden in het hotel. Ze heeft zelfs gesproken over het opzetten van een massagesalon voor gasten en het opzetten van pilateslessen en aqua gym in het zwembad! Dus dat zijn leuke plannen!
Na het werk is ze direct naar school gegaan om de kinderen op te halen. Nika kreeg voor het eerst een vriendinnetje te spelen, dus dat was super leuk voor haar! Weer een lekkere middag thuis aan het zwembad voor Kirsten, Nika en Fedde!
De rest van de week verliep een beetje hetzelfde. Kids naar school, Jorrik ook lekker aan het werk en Kirsten elke ochtend naar het hotel om te werken. Heel snel hebben we hier een ritme in gevonden.

Buiten het werk om is er nog steeds veel te regelen. De spullen zijn nog steeds niet aangekomen op Aruba. Het adres waarop we staan geregistreerd, stond bijvoorbeeld nog op ons vakantiehuis, dus kon de douane onze spullen niet inklaren. Kirsten is weer naar de Censo en de belasting gegaan om dat te veranderen. Uiteindelijk komt ook dit dan wel weer goed, maar het duurt allemaal zoooooooooo lang! De airco’s in het huis moesten ook nog steeds geplaatst worden, wat ook niet in 1 keer goed ging. Die man voelde zich niet lekker toen hij er de eerste dag was, dus die ging vroeg weg (zonder dat er ook maar iets hing). De tweede dag kwam hij helemaal niet opdagen, maar gelukkig was hij er de derde dag dan toch (zo gaat dat hier dus..).
Op een gegeven moment zat ik, Kirsten, toch enigszins gestrest in de auto vanwege de vertraging, steekt er ineens een kudde geiten over bij Oranjestad! Ze lopen heel rustig achter elkaar aan, alsof er niks aan de hand is. Dat maakt haar dan ook weer rustig en ach, wat maakt het allemaal uit eigenlijk (een dagje meer of minder..).

Jorrik, Nika en Fedde hebben nu alweer een hele werkweek achter de rug. Ze zijn alle 3 heel blij en voldaan, want het gevoel is goed. Ondanks het er hier heel anders aan toe gaat, hebben ze het leuk met de kinderen op school. Jorrik is er inmiddels achter gekomen dat de lat hier niet zo hoog ligt als in Nederland en dat hij niet teveel van zijn klas moet verwachten (hij mag al blij zijn dat ze drie woorden Nederlands spreken). Hij zal moeten loslaten, maar dat lukt hem al vrij aardig. Hij ziet er het leuke ook wel weer van in!
De kinderen voelen zich blij op school en gaan met een lach naar school en komen met een lach naar buiten, dus ook dat is heel fijn. Het zijn ontzettend stoere kinderen, waar we zooooooo trots op zijn!! Ze doen het allemaal maar even!

Donderdagavond zijn we met Daan en Janneke, op hun laatste avond op het eiland, naar San Nicolas (waar Jorrik ook werkrt) gegaan voor Carubbean. Carubbean is een soort carnaval dat daar iedere donderdagavond wordt gehouden. Er zijn veel eettentjes op straat met heerlijk eten dat gemaakt is door de locals. Voorafgaand zijn we even naar Seroe Colorado , een prachtige plek bij San Nicolas! Je hebt daar een prachtige rotskust, waar de zee continue hard tegenaan beukt. Er is ook een natural bridge, echt heel mooi! Wat is het toch een prachtig eiland!!!
Bij Carubbean hebben we lekker op straat gegeten, de lekkerste roti die we ooit hebben geproefd! Ook heerlijke bami en saté met gebakken banaan. Jammie, jammie!! We hebben samen gedeeld, zodat we alles konden proeven.
Later op de avond waren er nog een aantal optredens en e.e.a. werd aan elkaar gepraat door een Arubaanse Jandino Asporaat look-a-like…supergrappig! De optredens waren erg fout, maar dat maakte het juist leuk. Wat een kleurrijke, bijzondere stad is San Nicolas eigenlijk. Iedereen hier noemt het Chocolate City en er wordt nog weleens denigrerend over de stad gesproken (het wordt ook wel ‘de ghetto van Aruba’ genoemd), maar wij vinden San Nicolas echt heel leuk! Het is wel een uithoek van het eiland en de mensen zijn er een stuk armer dan in Oranjestad, maar iedereen is hier erg vriendelijk en gastvrij. En we zijn erachter gekomen dat ze met weinig middelen toch een goed feestje kunnen bouwen daar. We weten dan ook zeker dat dit niet de laatste Carubbean is waar we geweest zijn! Jorrik kwam er ook nog enkele kinderen van zijn school tegen, waaronder een meisje uit zijn klas. ‘Kijk daar heb je meneer Jorrik’, hoorden we een paar keer roepen…superleuk! Jorrik wordt hier meneer genoemd i.p.v. meester…

Zaterdag hebben we de hele dag geklust in ons nieuwe huis! Nika en Fedde werden in de ochtend opgehaald door Jur en Anna. Zij gingen met onze schatjes naar een dierenpark, dus dat vonden ze geweldig natuurlijk! Dit gaf ons de kans om een aantal winkels af te gaan op zoek naar de ontbrekende spullen in ons huis. Daarna schoonmaken, wat geen feest is in de bloedhitte, en de gordijn ophangen, spullen verplaatsten en dat soort dingen! Ook de koelkast is opgehaald en staat nu in ons huis, het internet is aangelegd en de airco’s doen het nu. Wat hebben we veel gedaan! Alleen onze spullen zijn er nog steeds niet, maar ook dat komt vast goed.

Zondagochtend was er een kerkdienst vanwege het begin van het schooljaar met als thema ‘kinderen en onderwijs’. Jorrik moest er eigenlijk wel zijn als leerkracht en Kirsten en de kinderen zijn ook meegegaan. Het was een vrolijke dienst, want er werd veel gezongen. Maar Fedde zei dat hij het de saaiste dag van zijn leven vond.
Na de dienst hebben we nog een drankje en een hapje gehad. Dit gaf Jorrik de gelegenheid Kirsten aan zijn collega’s voor te stellen (en andersom). Leuk dat ze elkaar gezien hebben. Daarna zijn we naar huis gegaan om te eten en daarna lekker een middag naar het strand. Dit hadden we de hele week nog niet gedaan, dus werd wel weer eens tijd! We zijn naar het noorden gereden, naar Arashi beach, een prachtig mooi strand. Niet te druk en tussen de locals, dus dat was fijn! We hebben lekker gezwommen, gelezen en gespeeld. Op de terugweg zijn we naar een heus pannenkoekenhuis geweest vlakbij de haven! We hebben er superlekkere pannenkoeken gegeten…een top plek met de Caribische zee op de achtergrond!

Dit was weer een verslagje van onze week hier. Volgende week gaan we verhuizen, want we moeten woensdag de sleutel van ons vakantiehuis alweer inleveren! Het zou heeeel fijn zijn als onze spullen en de auto deze week eindelijk arriveren, maar het blijft hier afwachten! Tot nu toe bevalt ook het werkende leven op Aruba ons prima en we hebben het nog steeds ontzettend goed hier!

Ayo!!